Անհրաժեշտ հիգիենիկ միջոցներ`
- ախտահանիչ միջոց
- թաց և չոր անձեռոցիկներ
- անհատական ջրի շիշ, թերմոս
- դիմակ
Իրականացվող ուսումնական նախագիծ՝
- «Զատկածես»
- Աղայանական-ռոդարիական ստուգատես
- «Բառուսուցում»
- Ուսումնական ճամփորդություն դեպի Թումանյանի անվան այգի
Անհրաժեշտ հիգիենիկ միջոցներ`
Իրականացվող ուսումնական նախագիծ՝
Սագիկ-սագիկ, իմ սիրունիկ,
Ես քեզ կտամ քաղցր կուտիկ,
Որ դու ուտես , շուտ մեծանաս,
Ուրախ ապրես, զվարճանաս:
Երբ մեծանաս, մեծ սագ դառնաս,
Ես կխնդրեմ իմ մայրիկին,
Որ նա ժողվե քո փետուրներ
Եվ ինձ համար շինե բարձեր:
Կար-չկար մի տղա, որն ամբողջ օրը սրան-նրան ձանձրացնում էր իր հարցերով: Հարցեր տալն, իհարկե, վատ բան չէ, ընդհակառակը, հարցասիրությունը գովելի է, բայց վատն այն էր, որ այդ տղայի հարցերին ոչ ոք չէր կարողանում պատասխանել:
Ասենք, գալիս էր ու հարցնում.
— Ինչո՞ւ դարակները սեղան ունեն:
Մարդիկ զարմանքից աչքերը չռում էին, կամ էլ հենց այնպես պատասխանում.
— Դարակները նրա համար են, որ նրանց մեջ որևէ բան դնեն, օրինակ՝ սպասք, դանակ, պատառաքաղ և այլն:
— Ես գիտեմ՝ ինչի համար են դարակները, բայց ինչո՞ւ դարակները սեղան ունեն:
Մարդիկ տմբտմբացնում էին գլուխները և հեռանում:
Մի ուրիշ անգամ նա հարցնում էր.
— Ինչո՞ւ պոչը ձուկ ունի:
Կամ թե՝
— Ինչո՞ւ բեղերը կատու ունեն:
Տղան մեծանում էր, բայց շարունակում էր ինչուիկ մնալ, և այն էլ՝ ոչ թե սովորական, այլ՝ թարս ինչուիկ: Մեծանալուց հետո էլ նա դիմում էր բոլորին զանազան հարցերով: Պարզ է, որ ոչ ոք չէր կարող պատասխանել նրա հարցերին: Բոլորովին հուսահատվելով՝ թարս ինչուիկը տեղափոխվեց մի սարի գագաթ, իր համար խրճիթ շինեց և այնտեղ հնարում էր նոր-նոր հարցեր: Հնարում էր, գրում տետրի մեջ, իսկ հետո շատ էր չարչարվում, որ գտնի դրանց պատասխանները… ամբողջ կյանքում նա այդպես էլ երբեք չգտավ իր հարցերի պատասխանները:
Եվ ինչպե՞ս գտներ, եթե նրա տետրում գրված էր. «Ինչո՞ւ ստվերը բարդի ունի: Ինչո՞ւ ամպերը նամակ չեն գրում: Ինչո՞ւ նամականիշները գարեջուր չեն խմում»:
Աստիճանաբար նրա մորուքն աճեց, մի երկա՜ր մորուք դարձավ: Հարցասերը չէր էլ մտածում այն սափրել. դրա փոխարեն նա նոր հարց էր հորինում. «Ինչո՞ւ մորուքը դեմք ունի»:
Երբ նա մահացավ, մի գիտնական ուսումնասիրեց նրա կյանքը և զարմանալի հայտնագործություն կատարեց. պարզվեց, որ այդ ինչուիկը սովոր էր գուլպաները թարսերես հագնել և այդպես էլ հագնում էր իր ողջ կյանքում: Հենց այդ պատճառով էլ մինչև վերջ չսովորեց ճիշտ հարցեր տալ:
Հապա նայիր քո գուլպաներին, ճի՞շտ ես հագել:
Սովորող Գրիգորյան Արթուրը յուրաքանչյուր չորեքշաբթի դասընկերների հետ քայլում էր դեպի Արևմտյան դպրոցի փակ լողավազան։ Չնայած ակտիվ մարզական քայլքին՝ Արթուրը չէր լողում, դեռևս չհաղթահարված վախեր ուներ, անվստահ էր և վախվխորած։ Համբերատար Մարիամ մայրիկը, ով պատրաստ է հաղթահարել յուրաքանչյուր խոչընդոտ, միայն թե Արթուրն ունենա որևէ առաջընթաց, անտրտունջ և պատրաստակամորեն միշտ մեր քայլքի ուղեկիցն էր լինում։ Երկարատև համառ պայքարից հետո հերթական չորեքշաբթին Արթուրն Արևելքից Արևմուտք տանող ճանապարհն անցավ վազքով, որն արդեն իսկ խոստումնալից էր, բոլորից շուտ զգեստափոխվեց, ընկերների նման հետևեց լողավազանի կարգ ու կանոնին, լսեց մարզիչ՝ Տաթև Համբարյանի հրահանգներն ու և ի զարմանք բոլորիս լողաց։ Այլևս Արթուրի վախերը հաղթահարված են․․․․
Զատկի ծես․ ուսումնական նախագիծ։
Ներկայացնում են Արևելյան դպրոցի 1․3 դասարանի սովորողներն ու ծնողական համայնքը՝
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր, բանասերի բլոգ
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր
Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիր, Հյուսիսային դպրոցի 3.2 դասարան
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր
Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիր, Հյուսիսային դպրոց, 2023-2024 ուս․տարի
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր, Արևելյան դպրոց